11 ~~ E... mały wy...wypadek

Ten rozdział dedykuję dla: Mionki M. i Finite Incantatem <33

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ 

[-Dlaczego znów mnie zraniłeś? Kompletnie zraniłeś mi serce. Ron... dlaczego jesteś Bigamistą? Kochałam cię jak szalona, a ty mi jakieś sceny zazdrości przedstawiałeś. Czemu? Przecież to TY mnie zdradzałeś!! Jesteś beznadziejny! - to była jej ostatnia myśl, zanim zasnęła.]

Kolejnego dnia, Hermiona wstała jako pierwsza. Zrobiła sobie kakao, po czym znalazła kartkę i długopis. Na karteczce napisała "Harry, Ginny... nie martwcie się o mnie. Poszłam do Centrum Handlowego, po artykuły spożywcze na śniadanie. Wrócę około godziny 9:00. Jakby co to zadzwońcie do mnie na komórkę. Mionka ♥ ".

Wiadomość dała na widoczne miejsce, czyli w kuchni obok lodówki, gdzie rudowłosa zawsze wiele razy dziennie zaglądała. 

Ubrała się i wyszła z mieszkania. Czuła już się o wiele lepiej. Może dlatego, że dostała tą tabletkę, ale... ciągle ją bolało, to, że Ron jest bigamistą. Poszła w stronę centrum handlowego. Szła wolnym tempem spokojnie spacerując. 

Doszła do celu. Gdy weszła do środka, od razu zauważyła sklep spożywczy. Ruszyła w tamtym kierunku. Pokupowała potrzebne jedzenie, a kiedy szła do kasy zobaczyła tam... Dracona. Miał długie czarne dżinsy i czarną koszulę z krótkim rękawkiem. Dziewczyna nie umiała się powstrzymać od tego, aby się z nim przywitać. Podbiegła do niego.

-Hej Draco. - przywitała się. - Jak się czujesz?

-Cześć Miona. Wiesz... nadal nie umiem się pozbierać po tym wydarzeniu. Ciągle czuję się samotny. - odpowiedział.

-Ale nie jesteś sam. 

-Jak nie jestem? Ojciec się mnie wyrzekł... Parkinson odeszła, ale i tak jej nie kochałem, a matka została zamordowana... Nikogo więcej nie mam. - stwierdził spuszczając głowę.

-Nie martw się. - powiedziała, po czym położyła rękę na ramieniu arystokraty. 

Malfoy się lekko uśmiechnął i spojrzał jej prosto w jej orzechowe oczy, ona zrobiła to samo. Dziewczyna widziała w jego oczach inny blask, który Hermiona widziała u niego w pierwszym dniu pracy. Zaś Dracon widział u niej przerażenie i rozpacz, ale zarazem troszkę szczęścia.

-Coś się stało? - spytał nagle.

-Nie. Nic takiego...

-A dlaczego masz te ślady na rękach? I ten odcisk na policzku... Hermiona... powiedz, skąd masz te ślady? - dopytywał, a brunetka nie wiedziała jak nie zdradzić prawdy.

-E... mały wy...wypadek. - wymamrotała.

-Mały wypadek? Kobieto... ktoś cię mocno uderzył i szarpał. Powiedz prawdę.

-No dobrze... ale nie tutaj. - westchnęła.

-No to może dzisiaj wieczorem w restauracji, albo u mnie w domu. Zadzwoń, jak podejmiesz decyzję. - powiedziawszy to wyciągnął kartkę i długopis, po czym zaczął pisać jakieś numery. Pod spodem podpisał się: Draco. - Masz mój numer.

Brunetka była zaskoczona. Draco dał jej SWÓJ NUMER TELEFONU. 

-Dobrze... Dam znać. Przepraszam, ale muszę już iść zapłacić i biec do Ginny i Harry'ego. Znaczy... do Ro... - nie dokończyła, ponieważ towarzysz jej przerwał.

-Spokojnie. Wiem, że nie mieszkasz u Weasleya. Widziałem jak się wyprowadziłaś.

Zdziwił ją ten fakt. To on już był w domu?

-Musiałam. Dobrze, ale już naprawdę muszę lecieć. Na razie. Do wieczora! - pożegnała się z chłopakiem. Zapłaciła za jedzenie i wróciła do domu. Tam już czekał na nią Harry, który siedział w kuchni.

 ~~ ~~ ~~

 

~~ ~~ ~~

-Cześć Harry. - podeszła do niego i przytuliła, po czym zaczęła wyciągać zawartość toreb. - Już wstałeś? 

-Tak. Ginny jeszcze śpi. Widziałem twoją wiadomość na karteczce. 

-Nie gniewasz się, prawda? - spytała niepewnie.

-Czemu miałbym być na ciebie zły? Gdybyś nie zostawiła jej kartki, to bym się zaczął o ciebie poważnie martwić.

-Spokojnie. Kupiłam ciepłe bułki. Chcesz teraz zjeść, czy zaczekamy, aż Ginny się obudzi?

-Obojętnie. - powiedział z uśmiechem, ale potem ten uśmiech spełzł mu z twarzy. - Mionuś... usiądź proszę.

Brązowooka się zdziwiła. O co może chodzić? Przecież nic złego nie zrobiła. Może dowiedział się o dzisiejszym spotkaniu z Malfoyem. Ale to niemożliwe. Nawet jak się bała, co powie jej przyjaciel, usiadła obok niego, ale nie patrząc na niego.

-Hermiona... przepraszam. Ja... ja nie mogłem ci o tym powiedzieć. - stwierdził, a dziewczynie zrobiła się wielka ulga, lecz coś zakuło ją w sercu. Przypomniała sobie Rona.

-Harry. Ile razy mam jeszcze ci mówić? Nic nie szkodzi. Wiem, dlaczego mi nic nie mówiłeś. Rozumiem cię całkowicie. Nie jestem na ciebie zła. 

-Chciałbym ci to jakoś wynagrodzić... może pójdziemy gdzieś razem z Ginny dzisiaj wieczorem?

-Dz...dzisiaj? Wieczorem? - przypomniało się jej, że umówiła się z Draconem. - Nie mogę... nie dzisiejszego wieczora. 

-Dlaczego? Umówiłaś się z kimś? - zapytał zdziwiony.

-T...tak. Na spacer.

-A z kim?

-Ach... z Williamem. - nie wiedziała, czemu powiedziała, że umówiła się z Williamem, ale nie chciała się wygadać, że umówiła się z arystokratą.

-Hermi... przecież wiem, że nie z nim się umówiłaś, tylko z innym chłopakiem. Powiedz prawdę.

-No dobra... umówiłam się z Draconem. Spotkałam go w sklepie spożywczym. - oznajmiła szybko i zamknęła oczy, przygotowując się na krzyk jej najlepszego przyjaciela, ale otworzyła oczy, kiedy spokojnie rzekł:

-Dobra.

-D...dobra? Przecież go nienawidzisz. - wypaliła z niedowierzaniem.

-Nie, że go nienawidzę, tylko to, że go tylko nie lubię. Przecież nie mogę ci zabronić się z nim zadawać. A ostatnio, zrobił się spokojniejszy. - poprawił ją Harry.

-No przecież umarła jego matka...

-Ale to na pewno nie z tego powodu.

-To niby jakiego? 

-Tego kochana nie wiem. - stwierdził i do kuchni weszła Ginerva.

-Cześć. - przywitała się rudowłosa sennym głosem.

-Hej kochanie. Już nie śpisz? - powiedział czarnowłosy.

-No, nie śpię. - potem zwróciła się do przyjaciółki. - Jak się czujesz?

-Dobrze. Kupiłam ciepłe bułki, tylko nie wiem, czy jeszcze są ciepłe. - odpowiedziała z uśmiechem. - Mogę już zrobić śniadanie. - westchnąwszy to wstała, ale Ginny kazała jej siadać, co uczyniła.

-Nie. Ja zrobię śniadanie, a ty spokojnie siedź. Nie możesz się przemęczać i...

-Ale czym mam się przemęczać? Robieniem śniadania? Kochana, ja poszłam po zakupy i chcę Wam zrobić śniadanie.

-No dobrze. - oznajmiła.

Brunetka wzięła się za robienia śniadania. Robiła różne kanapki, które naprawdę świetnie smakowały.

 ~~ ~~ ~~

 

~~ ~~ ~~   

 Po południu około godziny 16 Hermi wróciła z Ginny od jej [Hermiony] domu, aby wziąć resztę swoich rzeczy. Jak weszła od razu wyszła na ogród i wykonała krótkie połączenie z Draconem Malfoyem.

-Halo? - usłyszała głos.

-Cześć Draco. To ja Hermi. Jakby co to dzwonię z mojej komórki.

-Hej. I jak? Mogłabyś przyjść?

-Tak. Gdzie się spotkamy to mi jest obojętnie. Dzisiaj sobota więc...

-Możesz przyjść do mnie. Zrobię herbatę, pogadamy... Co ty na to? - spytał.

-OK. A o której mam przyjść? 

-Wiesz... jeżeli być mogła to tak około 19-20. Jeżeli by ci to nie sprawiło kłopotów...

-Dobrze. Będę tak około ósmej. Słuchaj... muszę kończyć. Na razie. - pożegnała się.

-No. Pa. Do ósmej. - odpowiedział i zakończyli rozmowę. 

                                                               ~~ ~~ ~~

 ~~ ~~ ~~

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Hejo ;**

Wiem... przedwczoraj dodałam notkę, 

wczoraj dodałam notkę i...

dzisiaj znów dodaję notkę :D 

Nie no... ja Was to zbyt bardzo rozpieszczam!!

Ale chyba tego nie zmienię ;) .

Co do notki: Jak widzicie w tytule, jest to część pierwsza. Następna na 100% będzie dłuższa ^^ .

 No to na tyle. NN w weekend ;)

Pozdrawiam i Całuję ;**

Ginny Potter ♥

   PS. Zostałam betą tego oto bloga: http://because-never-look-back.blogspot.com/

PPS. Zapraszam na blogi:

Mionki M. : Dramione - Historia Owładnięta Rzeczywistością

Finite Incantatem : Wojna Żartów

PPPS. Przepraszam, że rozdział taki krótki.