Odcinek 6 : Woda

  Bała się. Panicznie bała się tego, że zaraz się utopi i nigdy nie ujrzy swoich znajomych, oraz tych, których kocha... Że nie zobaczy już rodziców, Harry'ego, Ginny, Rona, Lunę, Neville'a, Blaise'a (!), Seamusa, Deana, George'a, Freda*oraz... Dracona. 

  Od dawna bała się wody, kiedy nie potrafiła wyczuć dna. Tak było od pewnego, pamiętnego dnia, przy którym sprawcą tego był Dracon Lucjusz Malfoy...

Rok 1995. Piąta klasa. Błonia. Nad jeziorem.

Dziewczyna o kasztanowych włosach, i oczach w barwie czekolady, spacerowała spokojnie na hogwarckich błoniach. Dopiero co pokłóciła się ze swoim przyjacielem - Ronaldem Billiusem Weasleyem - znów o jakąś błahostkę.  Ostatnimi czasy ciągle się z nim kłóciła. Było to dość wyczerpujące, a w szczególności wtedy, gdy jest się zmęczonym, czy nie czuje się na siłach, by jakoś wyjaśnić dotyczącą sprawę.

Stanęła na brzegu. Wpatrywała się w daleki horyzont, kompletnie pochłaniając myśli gdzieś poza tym światem.

Nagle coś przerwało jej rozmyślenia na tematy dotyczące wszystkiego, a zarazem niczego. 

Próbowała jakoś wypłynąć na powierzchnię, jednakże ona nie potrafiła. Zapomniała, jak się pływało. Starała się ile tylko mogła, jednak się jej nie udało. Czuła, jak woda wypełnia jej płuca, a ona nie umie złapać powietrza, które było niemożliwe do zdobycia w owej sytuacji. 

Nim straciła przytomność, poczuła, jak ktoś łapie ją za nadgarstek i ciągnie w górę...

Otwiera gwałtownie oczy, kaszląc, próbując także złapać niezbędny tlen, które dostarczało świeże powietrze. Znów poczuła, że jest w bezpiecznym miejscu... Na ziemi. Przeszła na pozycję siedzącą, kładąc dłoń na klatce piersiowej. 

-Trzeba było umieć pływać.

Ten głos rozpoznałaby wszędzie. Spojrzała w bok i przymrużyła gniewnie oczy, a miała ogromną ochotę zamordować osobę odpowiedzialną za jej utopienie, ale zarazem za jej uratowanie.

-Trzeba było mnie nie wpychać do wody, Malfoy - syknęła.

-Nie myślałem, że nie będziesz miała ochoty wypłynąć na powierzchnię, Granger.

Prychnęła.

-A to ty myślisz? Ósmy cud świata! - wycedziła.

-Lepiej się ciesz, że cię uratowałem, bo drugi raz tego nie zrobię.

Wstał i odszedł w stronę Hogwartu, jakby nigdy nic. Hermiona została znów sama i nie przeszkadzało jej to, ani odrobinę.

  Teraz do by jej nie uratował, bo wtedy mówił, iż drugi raz tego nie zrobi. Nie wiedziała, jak bardzo się co do tego myliła...

  -GRANGER !

  Chciała coś powiedzieć, jednak tylko zdołała wydać z siebie koński głos. Był to Draco. Rozpoznała od razu ten głos. 

  Nim zniknęła pod wodą, widziała go, jak podaje się falom, by ją jakoś uratować.

  Nie miała sił. Sił na to, by przeciwstawić się prądu i się jakoś ratować. 

   Jej łeb już się zanurzał, gdy nagle poczuła, jak towarzysz kładzie ją jakoś na swoich grzbiecie i próbuje wrócić. Próbuje ich ratować. Próbuje ratować ją.

  Grunt pod kopytami zniknął, przez co nie miał jakichkolwiek szans na to, by powrócić tam, skąd dopłynął. Jednak dalej walczył z falami. 

  -Malfoy uważaj! Wodospad! - usłyszał głos Gryfonki.

  Spojrzał za siebie. Faktycznie. Za nimi pojawiał się wodospad. Jeszcze chwila, a spadną. 

  Zaczął szybciej ruszać nogami, tylko po to, by uniknąć bliskiego kontaktu z przepaścią.

  Byli coraz bliżej...

  Im byli bliżej, tym bardziej tracił siły...

  Było za późno.

  Zaczęli paść w dół. W dół, gdzie może ich egzystencja może się zakończyć raz na zawsze i na wieki.

/=-|||-=\

  Otworzył oczy. Woda nie była głęboka. Sięgała mu do piersi. Mógł normalnie - chodź w spowolnionym tempie - biec na brzeg rzeki. Nigdzie nie widział Hermiony. W głębi duszy był przerażony. Rozejrzał się dookoła. 

  Ujrzał ją.

  Leżała na brzegu, kilka metrów przed nim. 

  Zaczął do niej biec. Nie wiedział, że ona żyje...

{|}

  Żyje...

  Nachylił się nad nią i ujrzał ranę w jej łopatce. Po raz kolejny w tym krótkim czasie pobytu wioski, nie miał pojęcia, co zrobić.

  Klacz otworzyła oczy, które skierowała na towarzysza.

  -Malfoy…?

  Ten jej nie odpowiedział. Obszedł ją, położył się za nią tak, by jej łeb leżał na jego nadgarstkach (napięstek), a on sam położył głowę na potylicy towarzyszki.

  Nie chciał jej zostawiać. Był świadomy tego, że nie zrobił tego, o co ją zapewnił wtedy w piątej klasie. Uratował ją. Drugi raz. I mógłby to robić kilka razy, jeżeli chodziło by właśnie o nią.

  Przez ten krótki czas, poznał ją. Nie darzył jej już nienawiścią. Ale także nie miłością. Czym więc…? Po prostu przyjaźnią. Stała się dla niego ważna. Sam nie miał pojęcia, dlaczego bardzo chce jej towarzystwa, bliskości. Tego, by się z nim podroczyła, bądź po prostu była obecna przy jego boku. Nie byli już wrogami. Powiada się, że między nienawiścią, a miłością istnieje cienka lina. Ale czy ktoś wie, że między nienawiścią, a przyjaźnią istnieje jeszcze cieńsza?

-()-

  Minęła minuta, może godzina…? Nie wiedział, ile czasu upłynęło, gdy czuwa przy Grangerównej, przytulając ją do siebie.

  -Ej! Tam są jeszcze jakieś konie!

  Były to głosy ludzi.

  Draco uniósł głowę i spojrzał w bok. Z lasu, wyłoniły się jakieś postacie. Nie byli to ci, którzy zaatakowali wioskę. Byli to inni, ale przeczuwał, iż nie mają dobrych zamiarów.

  -SPIERDALAĆ… BO UGRYZĘ WAS W JAJCA, ŻE SIĘ POPAMIĘTACIE! – warknął, jednakże zapomniał, że go nie rozumieją.

  Dwoje ludzi podeszli do uczniów Hogwartu, po czym zaczęli odciągać Malfoya od Granger. Mustang oczywiście stawiał opory, obejmując bardziej młodą klacz. Nie chciał jej zostawiać. Chciał przy niej czuwać. Być przy niej. Być dla niej wsparciem, otuchą…

  Przybysze jednak nie byli na tyle łaskawi, by zostawić go w spokoju. Obecnie naprawę miał zamiar im oderwać ich męskości, jednak na to już nie miał sił. Targał się z ich rąk, jednak na marne. Oddalili go od przyjaciółki. Zabrali go ze sobą. Jako ostatnie od niej usłyszał:

  -Obiecaj mi, że wrócisz. Że za niedługo znów się zobaczymy i nigdy już mnie nie zostawisz…

  Spojrzał na nią smutno. Nic nie odpowiedział. To był dla niej cios. Nie mógł jej obiecać.

{|}

  To wszystko oglądał ukrywający się za skałami czarnoskóry mężczyzna z brązowymi oczami. Gdy nieznajomi ludzie oddalili się – zaciągnąwszy ze sobą arystokratę – na bezpieczną odległość, przeskoczył przez przeszkodę i podbiegł do Hermiony.

  Blaise’owi zaszkliły się oczy. Miał sposoby, by uleczyć jej ranę, ale wiedział, iż jego przyjaciółka nie będzie potrafiła się pozbierać po utracie bliskości Dracona. Obserwował ich od początku, gdy znaleźli się w wiosce i widział, jak codziennie coś się zmieniało w relacji Malfoy-Granger.

  Uniósł swój wzrok na oddalające się sylwetki ludzi i jego najlepszego przyjaciela. Chciał mu pomóc, jednakże nie mógł. Wiedział jednak, iż da sobie radę i się z nim zobaczy i będzie jak dawniej. Ale nie miał pojęcia, czy aby na pewno ta teoria się potwierdzi.

  -Uratowałeś jej życie… - szepnął, patrząc na znikającego mustanga.

==================
* - Fred w moim opowiadaniu żyje
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wybaczcie! :c
Miałam dodać 28 lutego ok 21-22 , a dodaję to dopiero teraz :c . Dopiero w nocy z 28.02 na 01.03 wzięłam się za tą notkę ;c . Chciałam właśnie za dnia napisać, by dać w terminie, ale potem nieoczekiwane odwiedziny przyjaciela (♥) , który siedział prawie do północy...
Jednak jestem! Nie zapomniałam o opowiadaniu!
A teraz jak to by wyglądało u mnie z dodawaniem rozdziałów, na wszystkich blogach, na których "pracuję"..
Podzielmy może najpierw na grupy, do jakich należę blogosfer...
 I - grupowy {ilość: 1} (Zagubione Opowiadania) > Wtedy, kiedy natrafię na jakiś pomysł, który potem przerodzi się w długą opowieść, a nie takie mini, które dotychczas piszę na ZO :_: .
 II - wspólny [dwie osoby] (Dramione Forever And Ever & Michalina i Kaja - Ich zwariowany ostatni rok w Hogwarcie) > No to tak... Na pewno wtedy, kiedy będzie moja kolej na dodanie rozdziału, a w szczególności, gdy będę miała pomysły itp. Na pewno zrobiłabym tak, że gdy mam coś pisane na moje prywatne blogi, to przerywam i piszę na ten wspólny.
 III - prywatne (Ten, na którym teraz jesteś & "Stay With Me" & "Bardziej szczęśliwi są Ci, którzy miłość zdobywać muszą, niż Ci, którzy otrzymali ją za nic") > Hm... Tutaj to będzie ciężko... Na pewno wtedy, kiedy mam dobrą wenę... Szczerze...? Najbardziej skupiam się na tym blogu, na którym obecnie się znajdujesz, oraz na blogu "Bardziej szczęśliwi..." . A na "Stay"? Słuchajcie... Gdyby nie kochana Zielonoo, to bym już zakończyła tamtego bloga z tym, że Hermiona jest księżniczką Francji itp. Może taka kolejność...
   1. "Do not leave me alone" - Dramione
   2. "Bardziej szczęśliwi są Ci, który miłość zdobywać muszą, niż Ci, którzy otrzymali ją za nic"
A podczas pisania któreś z notek na te powyższe dwie, to gdy wena mi dopisze, będę starała się napisać coś na "Stay With Me" - Dramione.
Wiem... Chaotyczne XD . Po prostu tak... Do "Stay" nie mam takiego zapału do pisania... Naprawdę. Coś czuję, że notki na tamtym blogu będą krótkie i to nie często dodawane... Ciężko mi z tym jest... Może ta bariera w końcu się zniszczy...? xD .

Dobra... Rozpisałam się nie ma co XD . W ogóle nie mam pojęcia, czy ktoś to w ogóle przeczytał XD . Jednak z stu procentową pewnością mogę powiedzieć, iż coś tam wytłumaczyłam (o ile się połapaliście XD).

Hm... Co by tu jeszcze...? Coś chciałam dopisać... Ale co to było...?
*zastanawia się*
*mija pięć minut*
Wiem! Sprawa PDF-u trzech części/tomów "Zakazanej" ... No cóż... Teraz mają możliwość otrzymać ten dokument Ci, którzy na to zasłużyli, czyli komentowali, czy po prostu czytali, a ja o tym wiedziałam, poprzez informowanie mnie... Także był JEDEN wyjątek. Jedna dziewczyna, którą dobrze znam nie dała rady/nie miała zbytnio czasu na przeczytanie do końca II cz. "Zakazanej" ("Jestem obok Ciebie, aby kochać Cię") ani III cz. ("Till I Forget About You") , a jej wyślę, gdyż naprawdę... Mniejsza xD .
Ale naprawdę... Warto mieć taki dokument, gdyż jest tam:
  1. Dodatkowa scena/dodatkowe sceny , których nie było na blogu (te sceny są bardziej dobudowujące opowiadanie)
  2. Brak jakichkolwiek błędów.
  3. Wszystko dobrze poukładane.
  4. Historia bardziej dopracowana.
  5. Lepiej się ją [historię] czyta.
  6. Więcej opisów (zdjęć/pomieszczeń/ubrań/uczuć itp.) .
No... Czyli było warto. Tak na "przypomnienie", że jednak warto komentować, czy poprzez opinię prosto do moich wiadomości (FB/GG/Ask) .
To tak na przyszłość, gdybym z czegoś robiła PDF . A o ile się nie mylę, to mam zamiar zrobić PDF właśnie z tego opowiadania, oraz przyszłych tych, które będą na TYM blogu.

Serio się rozpisałam o.o . Dziękuję za to Nikodemowi XD .
Jeżeli macie jakieś pytania co do historii/tego dopisku itp. to piszcie w komentarzu, bądź właśnie do mnie na wiadomości (FB/GG/Ask)
Linki i numer GG jest podany w zakładce "O Autorce" ;) .
Życzę miłego dnia/miłego wieczoru/miłej nocy.

Eh... W poniedziałek znów do szkoły :_: . Ale niech chociaż nas na podwórko wypuszczą! XD :D .
Pozdrawiam i weny wszystkim!
Kaja.

PS : Jeżeli czytam czyjeś blogi (w pasku bocznym macie linki) , a nie komentuje, to znak, że jednak czytam, ale na komórce i staram się potem skomentować. Naprawdę się staram docenić czyjąś pracę poprzez pozostawienie po sobie śladu...
PPS : Brak komciów = Brak rozdziałów/odcinków ;3
PPPS : Co do dodawania rozdziałów na tym blogu... W dopiskach będę podawała planowane daty dodania, ale dokładniejszą datę i godzinę podaję na chacie na boku, który można od razu zauważyć, gdy wchodzi się na bloga.
PPPPS : Odcinek 7 : "Wspomnienia" planowany na 8 marca 2014 roku około godziny 18 .