26.1 ~~ Poprosiła abyś do niej wszedł, ale sam

[-Na razie. - odparła i podała zakup Mionie. Dziewczyny wyszły z budynku i pobiegły do sklepu, który znajdował się naprzeciwko salonu brunetki.]

Dziewczyny kupiły buty, bukiet, biżuterię oraz welon. Zakupione rzeczy nosiły w torbach. Podążyły do domu Dracona. Kiedy doszły, chłopak próbował zobaczyć zakupioną sukienkę, jednak Miona mu na to nie pozwoliła. Do Sofie ktoś zadzwonił. Odebrała. Okazało się, że Ronald wrócił do domu, czyli nie został na noc u siostry. Blondynka wyszła z mieszkania, więc narzeczeni zostali sami. Milczeli. Tę ciszę przerwał Malfoy mówiąc:

-Może... coś porobimy?

-Chyba powinniśmy zająć się zaproszeniami. Musimy też pomyśleć kim będą nasi świadkowie...

-No to zaczynamy ?

Ta przytaknęła. Od razu wzięli się do pracy. Najpierw zajęli się zaproszeniami, które zawierały taką treść:

Witajcie!

Zapraszamy Was na nasz ślub, który odbędzie się dnia 23 kwietnia bieżącego roku o godzinie 11:00 w kościele na ulicy Lońdyńskiej w Londynie. Po ceremonii zapraszamy także do restauracji "Paradiese" przy ulicy Konstantego 24 w Londynie. Jeżeli macie jakieś niepotrzebne rzeczy, ubrania dla dzieci, to prosimy o to, abyście nam te rzeczy w tym dniu dostarczyli. Później zawieziemy je do domu dziecka.

Z pozdrowieniami i wyrazami szacunku

Draco Malfoy & Hermiona Potter.

-Mogą takie być? - spytała.

-Spokojnie. Najważniejsze rzeczy są tutaj podane. - odpowiedział. - Dobra.. - wziął do ręki jedną kartkę. - Kto będzie świadkiem, a kogo bierzemy do druhen?

-Wiesz... sama nie wiem. Ale Sofie zapraszasz, prawda?

-Czemu nie mielibyśmy jej nie zaprosić? W ogóle trzeba jej jakoś wynagrodzić to, że nam pomogła podczas przesłuchania. Kogo chcesz mieć jako świadka? - odpowiedział pytaniem na pytanie.

-Harry'ego. A ty?

-Zastanawiałem się nad Ginny... - kiedy spostrzegł wzrok przyszłej żony szybko dodał. - Ale tylko z tego powodu, aby jej podziękować. Pamiętasz co to takiego było.

Pamiętała. Ginny pomogła im w zbliżeniu się do siebie. To jej zawdzięczają wszystko.

-Czyli Ginn? - spytała Hermi, biorąc kartkę i sięgając po pióro. Chciała już wpisać imię i nazwisko szwagierki, jednak chłopak powiedział:

-Albo Sof. Ona też powinna zostać druhną. Nawet mam pomysł.

-No to wpisać Sofie czy Ginny?

-Daj Ginny. - powiedział, a dziewczyna zapisała to na papierze. - Teraz druhny, potem ci, którzy mają przyjść.

Rozmawiali, dyskutowali, aż w końcu udało im się zrobić tę listę, która wyglądała tak:

Świadkowie:

Hermiona - Harry Potter

Draco - Ginny Potter

Druhny:

Sofie Malfoy z Ronem Weasleyem

Blaise Zabini z Pansy Parkinson*

Cho Chang z Seamusem Finniganem

Neville Longbottom z Hanną Abbott

Parvati Patil z Zachariaszem Smithem

Padma Patil z Michaelem Cornerem

George Weasley z Angeliną Johnson

Trzymający obrączki:

Harry Potter

Dzieci sypiące kwiaty:

Córki Williama

Pozostali (Goście) :

Jean i George Grangerowie

Luna Lovegood
Dean Thomas

Molly i Artur Weasleyowie **

John Dawish z żoną i synem

Perkins z siostrą

William z rodziną

Andrean Sleiws ***

Susan Wenslatelten ****

Harry Potter

Ginny Potter

-A kim jest dokładnie ten Andrean Sleiws? - spytał blondyn.

-To mój dawny przyjaciel. Przyjaźniliśmy się jeszcze wtedy, kiedy nie wiedziałam, że jestem czarownicą. Potem utraciliśmy kontakt, bo wyprowadził się za granicę. Jednak miesiąc temu odnalazłam go i okazało się, że był w Dumstrangu. Powinnam go zaprosić, aby mu podziękować za te lata.

-Aha. Wszyscy już są wpisani. Co nie?

-Myślę, że tak...Tylko jedna osoba mi tu nie pasuje.

-Jaka? - spojrzał na nią zdziwionym wzrokiem. Hermiona wskazała na napis, który był pod kategorią: Druhny, "Pansy Parkinson".

-Miona... ja też za bardzo nie chcę, aby była, lecz to dziewczyna mojego najlepszego przyjaciela. Jeżeli on nie będzie mógł przyjść z nią, to w ogóle go nie będzie. Z tych wszystkich zapisanych, najbliższe dla mnie osoby to tylko Blaise oraz Sofie.

-Rozumiem cię. Także czułabym się samotna, gdyby nikt bliski nie przyszedł na mój ślub. Tylko obiecaj mi coś.

-Znów obietnica? - jęknął.

-Tak. Wtedy będę miała pewność, że jej nie złamiesz. Obiecaj mi, że nie będziesz się zbliżał do Parkinson.

-To mogę ci przyrzec. - powiedział kładąc jedną dłoń po lewej stronie klatki piersiowej, gdzie znajdowało się jego serce. Kobieta wtuliła się w niego, a on zaczął wplatać swoje palce we włosy

szatynki. Tak siedzieli przez kilka minut. Kiedy się oderwali zajęli się wysyłaniem przez sowy zaproszeń. To, że mieli tylko dwie sowy - od Hermiony, Nicole ; od Dracona, Dibesle – spowodowało, iż byli zajęci aż do wieczora.

Wieczorem narzeczeni udali się na krótką wizytę u Potterów. Gdy weszli podążyli do salonu gdzie siedziała rudowłosa popijająca herbatę. Kiedy zobaczyła szwagierkę, uśmiechnęła się. Wstała i przytuliła brązowooką.

-Siadajcie. - powiedział Potter wskazując na sofę. Usiedli.

-Co was do nas sprowadza? - spytała wiewiórka zajmując swoje wcześniejsze miejsce, czyli na przeciwko Hermi.

-Dostaliście nasze zaproszenie? - zapytał stalooki.

-Tak. Dostaliśmy. - odpowiedział bliznowaty. - Wiecie już kim będą wasi świadkowie?

-Właśnie dlatego tu jesteśmy. Harry... chciałbyś zostać moim świadkiem?

-Jasne. - stwierdził z uradowaniem, po czym zwrócił się do Dracona. - A kto będzie twoim?

-Nadal zastanawiam się nad dwiema dziewczynami.

-Jakimi? - dopytywała się ruda.

-Między Sofie, a... - urwał. Spojrzał na narzeczoną, która kiwnęła głową, więc dodał. - A tobą Ginny.

Panią domu zatkało. Uniosła brwi do góry. Zapytała:

-Dlaczego akurat ja?

-Chciałbym ci podziękować za to, co robiłaś dla nas. Zgadzasz się?

Nie odpowiedziała. Popatrzyła na męża.

-Chcieliśmy - zaczęła Hermiona. - Dać cię jako druhnę, ale nie możemy, bo jesteś już po ślubie.

Zobaczyli, jak brunet kiwnął w stronę małżonki głową, co wskazywało na to, że ma się zgodzić.

-Dobrze. Zgadzam się być twoją świadkową. - uśmiechnęła się lekko.

-Dziękuję. - rzekł Draco, po czym uścisnął rękę Ginny.

Zmęczeni wrócili do domu i położyli się spać. Bardzo zmęczyli się tymi zaproszeniami, jak i listą. Długo zastanawiali się nad tym, kto będzie druhną. Także omawiali co zrobią z Sofie, ponieważ Draco miał świetny, genialny pomysł na wynagrodzenie jej pomocy.

~~*~~

Dzień przed ślubem, Hermiona, Ginny i Sofie zrobiły wieczór panieński, a Draco, Harry i Ron wieczór kawalerski. Miona była w mieszkaniu szwagierki. Miała tam nocować. Tak samo jak Malfoy. Był w swoim domu, a nocował u niego bliznowaty. Sofie oraz Ron mieli po imprezie wrócić do siebie.

~~Pójdźmy do wieczoru panieńskiego Hermiony~~

-Nigdy się nie spodziewałam, że będę żoną Dracona. Jeszcze pamiętam nasze kłótnie w szkole. Nienawidziłam go w tym czasie, ale teraz...

-Miłość jest silniejsza od nienawiści. - dokończyła za nią Ginny.

Dziewczyny były w salonie. Miały włączoną muzykę, lecz niezbyt głośno, bo na piętrze spały bliźniaki, więc rudowłosa nie mogła ciągle siedzieć z towarzyszkami.

-Ale jednego się boję... - rzekła szatynka.

-Czego? - spytała zdziwiona Malfoy.

-Tego, że powie "nie". Wtedy życie legnie mi w gruzach. A jak by tak było, to potnę sobie żyły.

-Hermi! - skarciła ją blondynka. - Co ty za głupoty opowiadasz? Draco na sto procent powie "tak". Wątpię, abyś się pocięła.

-Już raz prawie tak zrobiłam...

-Że co?!

-To prawda. - oznajmiła ruda. - Jak wróciła z Harrym z Doliny Godryka zamknęła się w łazience. Dwie godziny później przyszedł Dracon wezwany przez Harry'ego. Odciągnął ją od scyzoryka.

-Namawiał mnie przez dwie godziny.

-Teraz już to nie ma znaczenia. - odparła wiewiórka. - Trzeba się nacieszyć z ostatniego wieczoru, kiedy jesteś panną Potter, bo jutro o 11 będziesz panią Malfoy.

~~Powędrujmy do wieczoru kawalerskiego Dracona~~

-I jak to jest być w pełni świadomym, że jutro będziesz już żonaty? - spytał z uśmiechem Harry.

-Fantastyczne! Tylko ciekawi mnie to, czy by się rozmyśliła. Jak tak będzie to nie będę miał dla kogo żyć. - z ust Dracona zniknął uśmiech.

-Na pewno się zgodzi. - odezwał się Ronald szczerząc zęby, co zdziwiło Pottera. Myślał, że jego najlepszy przyjaciel nadal będzie próbował zdobyć Mionę. Widocznie zrozumiał, iż ona go już w ogóle nie kocha. Jej serce należy do Malfoya.

-No co? - spytał rudy na widok twarzy bruneta.

-Nie wiedziałem, że już się nie starasz o Hermionę.

-Człowieku... mam przecież Sofie. Wiem... Hermi jest bardzo śliczna, inteligentna... - stwierdził rudzielec. Potem zwrócił się do Dracona:

-Nie próbuj jej zrobić krzywdy, bo widać, że cię bardzo kocha.

-Nigdy jej nie skrzywdzę. Ale za to ty nie próbuj bić i szarpać mojej siostry. - westchnął.

-O to się nie martw. - mruknął i wyciągnął w stronę arystokraty rękę. Przez chwilę nic się nie działo. Weasley odezwał się:

-Pokój i zgoda?

Blondyn uścisnął jego dłoń i stwierdził z uśmiechem:

-Pokój i zgoda.

~~*~~

Nastał dzień ślubu Dracona i Hermiony. Miona i Ginny wstały o siódmej, aby zdążyć się przygotować. W ubraniu się panny młodej pomogła jej szwagierka. Najpierw włosy. Ruda zajęła się lokami, które trochę wyprostowała, przez co były bardzo mocno falowane. Spięła je na bok. Kiedy skończyła, włożyła w nie różowy kwiat. Gdy fryzura była już gotowa, zaczęły ubieranie sukni. Musiały zakładać ją od dołu. Na razie Hermiona tak siedziała. W gotowej fryzurze i ubranej sukni ślubnej. Ginevra poszła ubrać swoją sukienkę. Podążyła z ubiorem do łazienki. Szatynka przebywała w salonie. Po chwili do pomieszczenia weszła rudowłosa w swojej kreacji. Hermiona wytrzeszczyła na nią oczy.

-Wow! - zawołała brązowowłosa. - Gin! Wyglądasz przepięknie, fantastycznie, świetnie, cudownie... brak mi słów !

Przyjaciółka miała na sobie jasnoróżową sukienkę sięgającą jej do kolan. Była bez ramiączek. W pasie miała zawiązany czarny, elegancki pasek.

-Nie tak ślicznie jak ty. - zaśmiała się. - Ale dziękuję. Pomogłabyś mi z fryzurą? Proszę. Chciałabym sobie zrobić kokardkę, tylko potrzebuję pomocniczki.

-Pewnie, że ci pomogę kochana. Chodź. - wstała z miejsca i razem wróciły do łazienki.

W tym samym czasie w domu Dracona, Harry wraz z panem młodym szykowali się do ślubu blondyna i szatynki. O 10:10 będą musieli wyjechać z domu, aby pojechać po pannę młodą do domu Potterów. Młodzieniec miał na sobie czarny garnitur: czarne eleganckie spodnie jak i buty oraz białą koszulę. Na szyi przewiązany miał czarny krawat.. Harry ubrał się bardzo podobnie, tylko że zamiast krawatu, miał muszkę.

-Jest już 10:05! Za pięć minut musimy wyjechać. - powiedział Potter patrząc na zegar wiszący w salonie.

-Wiem... nie mogę się doczekać, aż ujrzę ją w sukni. Sofie mówiła, że przepięknie w niej wygląda, tylko...

-Co jest?

-Co jak Mionka się rozmyśli? Co jak powie "nie"? - odpowiedział pytaniem na pytanie siadając na sofie.

-Stary. Posłuchaj mnie dokładnie i sobie to zapamiętaj. Hermiona kocha cię i to bardzo. Na sto procent nie odmówi. To ona się boi, że stwierdzisz "nie". - powiedział.

-Na pewno?

-Jestem pewny, że tak. - odpowiedział.

Z zewnątrz coś zatrąbiło. Chłopcy wyjrzeli przez okno spoglądając na ulicę. Stała tam czarna limuzyna.

-Dobra... już czas. Jedziemy po Hermionę i Ginny. - westchnął. Kiedy znów pomyślał o Hermi uśmiechnął się i w jego sercu zrobiło się jeszcze cieplej. Wyszli z posesji wcześniej zamykając drzwi wejściowe na klucz. Weszli do do środka i podążyli tam, gdzie czekały na nich dziewczyny.

~~*~~

Dojechali o 10:30. Weszli do mieszkania. Poszli na górę, gdzie w górnym salonie mieli zastać pannę młodą, jej szwagierkę oraz rodziców. Miała tam także być Sofie. Jednak gdy ujrzeli wnętrze pokoju brakowało właśnie jej. Miony nie było.

-Gdzie...? - zaczął bliznowaty, ale Ginny od razu odpowiedziała:

-Poprosiła abyś do niej wszedł, ale sam. - uśmiechnęła się.

Harry wszedł do pokoju obok. Ujrzał piękną

istotę obok łóżka. Hermiona stała w swojej sukni, trzymając bukiet czerwonych, niebieskich i białych róż. Na głowie miała długi welon sięgający jej do bioder. Uśmiechała się.

-Wyglądasz prześlicznie.

-Dziękuję.

-Chodź. Wyjdziemy z pokoju. - powiedział łapiąc siostrę za rękę.

-Nie. - stwierdziła z tajemniczym uśmiechem.

-Dlaczego? - zapytał zdziwiony.

Ona tylko szepnęła mu coś do ucha. Po tych słowach bardziej się uśmiechnął i wyszedł z pomieszczenia pozostawiając dziewczynę samą.

-Czemu nie wyszła razem z tobą? - spytał blondyn.

-Powiedziała, że wyjdzie dopiero wtedy, kiedy dasz jej coś, co naprawdę pokaże, że ją kochasz. Tylko wtedy.

Dracona lekko zatkało. "Co takiego może jej dać, aby udowodnić, jak bardzo ją kocha?" Takie właśnie pytania zadawał sobie kilka razy. Potem z szafki wyciągnął klucze do swojego samochodu. Chciał wejść do sypialni, ale Sof go powstrzymała mówiąc:

-Musisz wepchnąć je pod drzwiami.

Zrobił to. Chwilkę później przez spód drzwi pokazała się karteczka z pismem kobiety:

"To nie jest to. Próbuj dalej"

-Spróbuj coś innego. - rzekła rudowłosa puszczając oczko. Zastanawiał się nadal. Z szuflady wyciągnął medalion, który przechodził z pokolenia na pokolenie. Każdy mężczyzna w dniu swojego ślubu miał podarować tę biżuterię swojej ukochanej, z którą będzie dzielił przez całe swoje życie. W wąskim pudełeczku ponownie podsunął pod drzwi. Nie trzeba było dłużej czekać na odpowiedź, bo prawie automatycznie pojawiła się kolejna karteczka napisana przez pannę młodą:

"Jeszcze to nie to. Spróbuj jeszcze raz. Do trzech razy sztuka. Może ci się teraz uda."

Wziął głęboki wdech i zastanowił się głęboko, o co dokładnie może chodzić jego narzeczonej. Po krótkiej ciszy wpadł na to. Jeżeli to nie zadziałałoby, to nie ma nic innego. Z wazonu, gdzie były czerwone róże wyciągnął jedną. Ostrożnie podsunął roślinkę przez dolną szparę drzwi. Dość długą chwilę czekał na odpowiedź szatynki, aż nagle... drzwi lekko się uchyliły. Brązowowłosa wyciągnęła rękę, w której trzymała kluczyki do auta. Usłyszeli jej głos:

-Kluczyków nie potrzebuję. - upuściła je. Potem sięgnęła po medalion, po czym oznajmiła:

-Medalion nie jest taki wartościowy jak miłość. - ponownie usłyszano odgłos spadnięcia przedmiotu. Zamknęła drzwi. Zdziwieni towarzysze patrzyli na nie. Znów zaczęły się otwierać, ale nie były uchylone, lecz widzieli ją już. W ręku trzymała czerwoną różę. Miała na twarzy swój piękny, szczerzy uśmiech, który skierowała bezpośrednio do Malfoya. Odparła:

-Ale czerwona róża... ta mi wystarczy. Pamiętałeś, że to mój ulubiony kolor.

Wyszła z sypialni i podeszła do narzeczonego, którego obdarzyła pocałunkiem w policzek.

-Chodźcie. Czas jechać do kościoła.

__________________________________________

 * - Głównie to biorą Blaisea, a Draco wie, że on jest z Pansy, jednak chciałby, aby jego najlepszy przyjaciel był na jego ślubie

 ** - Wiem... to nie ślub Rona i Hermiony, ale Hermi dość dużą ilość czasu pomagała pani Weasley, np.: w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa.

 *** - Wymyślona przeze mnie postać. Dawny przyjaciel Hermiony, jeszcze za czasów, kiedy nie wiedziała, że jest czarownicą.

 **** - Jest ona dziewczyną Andreana

 Witajcie :D Nie... te zdjęcie to nie jest z prawdziwą suknią Hermiony jak i prawdziwym garniturem Dracona. Po prostu to znalazłam na Google Grafika. Zaraz wstawię zdjęcia: sukni Miony, garnituru Dracona oraz sukienkę Ginny. Także ukaże się zdjęcie fryzury panny młodej. A w NN wstawię zdjęcia limuzyny.

Mi się osobiście podoba. 26 rozdział będzie podzielony na dwie, albo trzy części, tego jeszcze nie wiem, to zależy głównie od mojego pomysłu. Ale chyba dwa. Mogę powiedzieć na temat następnej notki o tym, że na weselu stanie się coś niezwykłego. Coś co ucieszy młodego Malfoya, a może i także Hermi? ;) . Nie wiem kiedy będzie 26.2 iż piszę jedną piosenkę, która się przyda. A teraz mam wenę, i to wielką, bo... w końcu dostałam gitarę <3 :D

Pozdrawiam i ślę całusy

Kaja

PS Dedykacja dla wszystkich, którzy komentują każdy mój rozdział.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

Suknia Hermiony:

Fryzura panny młodej:

Garnitur Dracona:

Sukienka Ginny: